Het is donker, het avondlicht is neergedaald. De maan verlicht de
stapelwolken. Het is stil totdat weer een opstijgend vliegtuig de
rust komt verstoren met bulderende Rolls Roycemotoren. Maar eerst sta
ik buiten in mijn tuintje om van het maanlicht en de stilte te
genieten, een moment dat als stadsjongen heerlijk is. En dan hoor ik
links watergekletter, twee huizen verder kijkt de buurman mij
verschrikt aan. Hij staat te pissen tegen het tussenmuurtje, de
schaamlippen van de bouw. Bizar!
Willem Croese
