Hysterisch moment in Het Twiske – In woorden
Samen met vriendinlief fietste ik zondagmiddag heerlijk door het recreatiegebied Het Twiske. Het was druk op de stranden en andere plekken. Mensen genoten allemaal van het zomerse weer. Na afloop besloten wij via De Zuiderlaaik naar de uitgang te fietsen om bij de Twiske Hut een ijsje te nuttigen.
Met een hoop lawaai vloog plotseling een eerste hulp helikopter vlak achter ons. Het toestel was hooguit twee meter boven de rietkraag. Ik keek verrast om. Intussen landde de piloot in de berm. Met veel lawaai reden twee ambulances en even later een politiewagen hiernaar toe. De hulpverleners en agenten zetten de boel af.
Wij stonden even stil op het fietspad om te zien wat hier gebeurde. Een andere fietser deed dit ook. Schreeuwend kwam een jonge agent op hem af. “Iemand vecht voor het leven”, was zijn boodschap. Oké dan is overdwars stilstaan met de fiets misschien niet echt handig. De agent had zichzelf verre van onder controle. Terwijl de fietser, een lange man, intussen in de berm stond kreeg hij een klap op zijn bovenarm met een gummiknuppel.
Dat het druk was werd wel duidelijk tientallen automobilisten stonden stil, maar hun motoren ronkten nog. Sommige bestuurders stapten uit en mopperden dat zij hier niet langs konden rijden. Er was weinig begrip. Stel je toch eens voor dat je rustig wacht terwijl hulpverleners hun werk doen. De hysterische politieman schreeuwde nog steeds naar het publiek.
Binnen tien minuten reed het ambulancepersoneel met een bloedgang weg. Het wachten was nu op het vertrek van de helikopter. Niet veel later steeg deze op. Veel toeschouwers bleken het belangrijk te vinden om het toestel te filmen of te fotograferen met hun smartphones. En nog steeds klaagden automobilisten dat zij niet verder mochten rijden. Uiteindelijk maakte de politie de weg vrij.
De fietser die een flinke tik met de gummiknuppel had gekregen probeerde nog een keer zijn verhaal te doen bij de agenten immers zijn bovenarm had een flinke rode plek. Niet normaal. Wij smulden intussen van een ijsje op het terras van de Twiske Hut en keken elkaar verwonderd aan wat er allemaal in korte tijd gebeurde.