Cees is afgelopen vrijdag voor nog een onderzoek naar het VU ziekenhuis geweest. Hij heeft het benauwd. De arts vertelde dat Cees long-fibrose heeft, nader onderzoek volgt.
Willem: “En hoe is het onderzoek gegaan?”
Cees: “Wij hebben een uur gepraat. De dokter wilde van alles weten, zoals over mijn werk van vroeger en of ik dieren heb.”
Willem: “En?”
Cees: “Ik zei dat ik geen dieren in huis heb, maar wel een olifant in de tuin.”
Willem: “Heb je hem weer!”
Cees: “Vroeger hadden wij volières, duiven en kippen. De dokter zegt dat zulke beesten niet goed voor mij zijn.”
Willem: “Waarom niet?”
Cees: “De veren zorgen er voor dat ik het benauwd kan krijgen. Maar weet je in Nieuw-Zeeland heb ik nog met tortelduiven zitten vrijen, kusjes geven, enzovoorts.”
Willem: “Een hond in huis mag dat wel?”
Cees: “Ze zegt van wel, maar ik vertelde de dokter dat ik vaak naar Het Twiske ga om naar de koeien te kijken.”
Willem: “Ik dacht het al, jij bent natuurlijk een koeienknuffelaar.”
Cees: “Denk je dat het niet door mijn briljante intelligentie kan komen?”
Willem: “En dat gaat nou mijn verstand te boven.”
Cees: “Ja, ik had het niet anders verwacht.”
