De tuindeur staat open. De wind raast door de straat. Bomen en struiken bewegen geluidloos. Donkere wolken trekken voorbij. Meeuwen vliegen hoog in de lucht. Koolmeesjes fluiten hun gezang. Het is verder stil op straat. Ik luister hiernaar. In gedachten komen oud-verzetsstrijders van vooral communistische huize voorbij, zij vertelden mij ooit hun ervaringen. Diep onder de indruk ben ik nog steeds over hun daden om het fascisme te bestrijden en te knokken voor vrijheid. Ik ben hen dankbaar. In de woonkamer liggen de katten op de vensterbank en de honden op het vloerkleed, ook zij zijn stil. Tevreden kijk ik naar dit tafereel. Na twee minuten dodenherdenking sluit ik de tuindeur. Nogmaals besef ik dat vrijheid een groot goed is. Je krijgt het niet cadeau, ook vandaag de dag niet.

Willem Croese